Yaş 35 Yolun Yarısına Geldim

35 yıl önce gece 02.00 sularında dünyaya gelmişim. Çok şanslıyım ki beni seven kararlarıma saygı gösteren iyi bir ailede gözlerimi açmıştım. Şimdi de bana değer veren destek olan bir eşim var.

Şükürler olsun, geçen 35 yılımda bana keşke yapmasaydım diyeceğim bir kararım olmadı. Tanıdığım her insandan iyi yada kötü birşeyler öğrendim. Beni üzen, görüşmekten hoşlanmadığım insanları  hayatımdan çıkardım. Başkası için değil kendim için yaşıyorum. Elalemin söylediklerine de kulak asmıyorum.

Bugün dönüp baktığımda en üzüldüğüm ve yıllar geçtikçe acısı geçmeyen tek olay 8 sene önce kaybettiğim babamın eksikliği. Allah anneme, aileme ve tüm sevdiklerime uzun ömür versin. En mutlu olduğum an ise doğumda  kızımın ilk ağlamasını duyduğum andı. Pişmanlık duyduğum tek şey keşke kızımı daha genç yaşta doğursaymışım. En büyük korkum ise kızımın büyümesini görememek.

Bugun nedense diğer yıllardan daha farklı bir mutluyum, heyecanlıyım içim kıpır kıpır :))

23 Haziran bugün benim doğum günüm. İyi Doğmuşum, İyi ki varım. Çevremdekiler iyi ki benim gibi birisini tanıma şansı bulmuşlar :))))

Günün anlamına yakışır bir şiirle kapatalım :


OTUZ BEŞ YAŞ ŞİİRİ


Yaş otuz beş!Yolun yarısı eder.
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızdaki cevher,
Yalvarmak,yakarmak nafile bugün,
Gözünün yaşına bakmadan gider.

Şakaklarına kar mı yağdı ne var!
 Benim mi Allahım bu çizgili yüz?
Ya gözler altındaki mor halkalar?
Neden böyle düşman görünürsünüz;
Yıllar yılı dost bildiğim aynalar?

Zamanla nasıl değişiyor insan!
Hangi resmime baksam ben değilim.
Nerde o günler,o şevk; o heyecan?
Bu güler yüzlü adam ben değilim;
Yalandır kaygısız olduğum yalan.

Hayal meyal şeylerden ilk aşkımız;
Hatırası bile yabancı gelir.
Hayata beraber başladığımız
Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir;
Gittikçe artıyor yalnızlığımız.


Gökyüzünün başka rengi de varmış!
Geç farkettim taşın sert olduğunu.
Su insanı boğar,ateş yakarmış!
Her doğan günün bir dert olduğunu,
İnsan bu yaşa gelince anlarmış.

Ayva sarı nar kırmızı sonbahar!
Her yıl biraz daha benimsediğim.
Ne dönüp duruyor havada kuşlar?
Nerden çıktı bu cenaze?Ölen kim?
Bu kaçıncı bahçe gördüğüm tarumar?

Neylersin ölüm herkesin başında.Uyudun uyanmadın olacak.
Kimbilir nerde,nasıl,kaç yaşında?
Bir namazlık saltanatın olacak.
Taht misali o musalla taşında.
Şair: Cahit Sıtkı Tarancı